THE FEELING

This is another poem that I wrote before, I think I was 2nd year college in PLM... Nothing to do...

This was originally written July 26, 2002...

Please forgive the wrong grammars or spellings... I've some fixed some of the lines so that it wouldn't sound so awfull (nakakahiya kasi)...

Lights keep rushin' back in my head

Sometimes I feel I'm dead

I lie down silently on my bed

Until theirs nothing to be said

Could you imagine the pain I feel

It's like wanting to kill

Would I just be the one to kneel

Or be having a feel of thrill

Should I give-up and fade away

Wondering even if there would be a way

As the wind of breeze will sway

To the sunset of the bay

I would dream being on an island

and sing like I'm on a band

Waiting till I can't no longer stand

And say my last Goodbye!!!

TANG INA NYONG MGA MANDURUKOT

Kakauwi ko lang ng bahay galing Makati... Sumakay ako ng bus from Makati papuntang Karuhatan, nakatulog ako sa biyahe dahil inaantok na talaga ako... Paggising ko at ng bumaba ako ng bus napansin ko ang gaang ng bulsa ko sa kaliwa, yun naman pala na-SLICE ang bulsa ako nakuha ang COMPANY CELLPHONE ko... TANG INA!!!!

Pangalawang beses ko ng mawalan cellphone sa bus... Yung una pinost ko rin sa blog na to... Nakuha naman yun biyaheng Makati papuntang Buendia LRT... Nadukot sa cellphone case ko sa belt...

Nakakahiya na nga yung unang nangyari sakin ng ireport ko sa office namin, lalo na to na naulit nanaman sakin... Sana naman hindi nila ako pag-isipan ng masama...

Ano na ba talaga ang nangyayari sa Pinas ngayon??!!! Parang wala na talaga akong tiwalang sumakay ng pampasaherong sasakyan... Ang mga tao dito sa Pinas masyado na nga bang desperado o sadyang mga halang lang ang kaluluwa ng mga taong yun...

Pakiramdam ko ngayon parang ang malas ko ata ngayong taong ito dahil mangyari ba naman sakin yun ng dalawang beses... Hindi ko alam kung maiinis ako sa sarili ko dahil nakatulog ako sa biyahe at hindi ko sinunod ang alok nila LV na magpaumaga na lang sa kanila o sa mga PUTANG INANG MANDURUKOT na yun...

Eto nga pala ang ginawa ng mga yun sa pantalon ko... 3 nga lang maong pants ko sinira pa nila yung isa... Kaasar talaga!!!

Karera ng buhay

Alam nating lahat na napaka hirap ng buhay dito ngayon sa Pinas... Lalo na sa panahong ito kung saan ang lahat ng bilihin ay nagtaas na, ang presyo ng Gasolina, Bigas at Pamasahe...

Bawat Pilipino ay hirap na hirap na, kasama pa sa kahirapan na nararanasan nating lahat ngayon ay ang kaguluhan sa ating Gobyerno... Kabikabila ang mga eskandalo sa ating Gobyerno... Habang ang bawat mamayan ng ating bansa ay hirap kung pano nila bubuhayin at itatawid ang sarili nila sa pangaraw-araw na pamumuhay nila...

Sa bawat tahanan ngayon kinakailangan ng magtrabaho ang Nanay at Tatay para lang maitawid and pamilya nila... Minsan pa nga ay pati ang mga anak ay humihinto pa sa pag-aaral para lang tumulong sa paghahanap buhay... Ang karamihan pa ngayon ay nangingibangbansa na...

Kaya gumawa ako ng maliit na Survey sa aking blog upang makuha ang opinion ng mga mangilan-ngilang mga tao na bumibisita aking blog...

Which would you rather choose?

• To work here in the Philippines


• Work abroad


• Have your own business

Ang resulta.... Merong 9 na taong sumagot sa katanungan...

1. To work here in the Philippines - 2 votes = 22%


2. Work abroad - 5 votes = 55%


3. Have your own business - 2 votes = 22%
   

Eto ang aking mga sariling saloobin sa mga maaring kadahilanan kung bakit eto ang naging resulta ng botohan...

Yung sumagot sa "To work here in the Philippines"... Maaring ang dalawang taong ito ay kasalukuyang may magandang trabaho kung kayat masaya silang magtrabaho sa Pinas... Maari din na ayaw nilang umalis ng Pinas dahil may mga tao sila dito na maiiwan nila na ayaw nilang malayo sa kanila at baka malungkot lamang sila kapag nangibang-bansa sila...

Sa sumagot sa "Work abroad"... Eto yung mga maaring mga tao na hindi na masaya sa trabaho nila dito sa Pinas, naliliitan sa sahod na kanilang nakukuha at tanging pangingibangbansa ang kasagutan sa kanilang pangangailangan... Maaring pagod na rin sila sa mga nangyayari dito sa Pinas at sa ibang lugar na lang sila magtatrabaho... Pwede rin dahil, gusto nilang makaipon agad dahil may mga pinaplano sila para sa hinaharap...

Ang mga matatapang na sumagot ng "Have your own business"... Eto yung mga nilalang na matatapang ang kalooban at handang sumabak sa mundo ng mga negosyante... Maaring eto lang ang tanging dahilan para talagang umasenso sila sa madaling paraan... Gusto nilang kumita ng malaki na hindi na kailangang umalis ng bansa at hindi sila magpapaalipin sa mga banyaga at gusto nilang gawin ang gusto nila... Naniniwala sila ang tagumpay ay nasa pagtitiyaga at nasa tamang oportunidad sa buhay...

Eto ay ilan lamang sa aking mga opinyon kung anu ang maaring naging dahilan ng mga sumagot...

Bawat sa atin ay may kanya-kanyang mga dahilan kung anu man ang landas ang ating pipiliin upang tayo ay umasenso sa buhay at makuha natin ang ating mga inaasam sa buhay... Eto man ay Magtrabaho dito sa Pinas, sa ibang Bansa o magkaron ng sariling Negosyo... Kung anu man ang piliin mo, dito ka masaya at dito magaan ang loob mo... Hindi lahat tayo, makakaalis ng bansa para magtrabaho at hindi lahat tayo ay magiging negosyante... Bawat isa sa atin ay may kanya-kanyang gagampanan sa buhay...

Kung wala ng magsasaka; wala na tayong kakainin, kung wala ng karpentero; wala ng gagawa ng mga bahay, kung wala ng guro; mangmang na tayong lahat...

Kailangan lamang ng bawat isa sa atin ay pagbutihin ang ating mga piniling Karera sa Buhay... Maging masaya sa ating ginagawa at pagyamanin ang mga nalalaman...